Transport – mała refleksja

Jeszcze nie rozpoczął się rok akademicki, dlatego postanowiłem dodać trochę inny wpis na temat transportu. W sumie jest to pewna moja refleksja no i w jakimś stopniu promocja tego co uważam za wartościowe. Do rzeczy.
Na terenie Warszawy czy Wrocławia istnieje wiele firm, które oferują potencjalnym klientom różnorodne usługi transportowe. Z tego też względu warto wybrać taką, której dewizą jest przede wszystkim jakość oraz bezpieczeństwo przewożonych osób i towarów. Profesjonalne firmy zapewniają także zabezpieczenia w postaci pasów, bawełnianych koców, wypełniaczy styropianowych oraz gąbek ochronnych, które pozwalają doskonale zabezpieczyć delikatne i wrażliwe na uszkodzenia podczas transportu towary.

Transport (jak już wspomniałem Wrocław posiada wiele firm, które oferują transport przeprowadzki czy też wywóz i utylizacja mebli – kilka lat temu był bum na firmy transportowe we Wrocławiu, możliwe że było to związane ze wzrostem sprzedaży nieruchomości) rozwija się na coraz większą skalę i dzisiaj zajmuje się nie tylko przewożeniem osób bądź ładunków, ale także organizowaniem przeprowadzek zarówno firm, jak i osób prywatnych. Wiele firm profesjonalne działanie zapewniło sobie miedzy innymi poprzez doskonałe opracowanie kluczowych zagadnień oraz umiejętności niezbędnych do realizacji usług w zakresie przeprowadzek. Można wyróżnić dzięki temu wszelkie przeprowadzki gospodarstw domowych oraz przeprowadzki firm do innych budynków. Ponadto firmy transportowe bardzo często oferują także pomoc podczas przeprowadzek krajowych oraz międzynarodowych.

W celu zapewnia klientom jak najwyższego standardu usług oraz wygody coraz więcej firm oferuje całodobową realizację oraz przyjmowanie nowych zleceń obejmujących transport międzynarodowy. Dużym atutem jest to, że w zdecydowanej większości przypadków istnieje możliwość bezpośredniego kontaktu z kierowcą, który przewozi konkretną przesyłkę.  Usługi transportowe stają się tym samym o wiele wygodniejsze.

Logistyka cz.2

Podział magazynów w oparciu o różne kryteria:

1)         stan skupienia i podatność magazynowa ładunków:

  • zbiorniki przeznaczone dla towarów ciekłych i gazowych
  • silosy dla towarów sypkich
  • magazyny uniwersalne do magazynowania różnych towarów w opakowaniach lub bez opakowań.
  • magazyny otwarte – place składowe
  • magazyny półotwarte – wiaty, szopy itp.
  • magazyny zamknięte: naziemne (parterowe tub wielokondygnacyjne, niskiego i wysokiego składowania, rampowe lub bezrampowe) oraz podziemne (piwnice, kopce, bunkry) itp.
  • magazyny specjalne, np. materiałów łatwo palnych i wybuchowych przechowalnie owoców, chłodnie itp.
  • nie zmechanizowane
  • zmechanizowane
  • zautomatyzowane
  • przemysłowe (zaopatrzenia materiałowego, gotowych wyrobów)
  • handlowe (skupu, hurtu, detalu)
  • transportowe (spedycyjne, przewoźników, portów wodnych, lotniczych)
  • usługowe
  • zasobowe i inne.

2)         rozwiązania techniczno-budowlane i stopień zabezpieczenia podatności magazynowej zapasów:

2)         stopień wprowadzonej mechanizacji procesów magazynowych:

3)         funkcja i przeznaczenie gospodarcze:

Magazyny otwarte – stanowią najtańszy rodzaj magazynu. Służą do magazynowania produktów odpornych na działanie czynników atmosferycznych. Są to zazwyczaj ogrodzone place, odpowiednio przygotowane do magazynowania określonych towarów. W magazynach otwartych składowane są, materiały pochodzenia mineralnego, wyroby stalowe i żeliwne, drewno, ceramiczne materiały budowlane itp.

Magazyny półotwarte – posiadają dach, jedną, dwie tub trzy ściany. Mogą one stanowić konstrukcję stałą lub tez mogą być ustawiane czasowo z przenośnych elementów składanych. Magazyny te zabezpieczają przechowywane materiały    przed    bezpośrednim    oddziaływaniem    warunków atmosferycznych. W takich magazynach składowane są towary odporne na zmiany temperatury lecz wrażliwe na bezpośrednie oddziaływanie warunków atmosferycznych, np. wyroby ceramiczne, cement w workach itp.

Magazyny zamknięte – posiadają pełną budowę ścian, podłogę, drzwi i niekiedy okna. Stanowią one najliczniejszą grupę magazynów. Do najprostszych zaliczane są magazyny nie posiadające żadnego wyposażenia. W magazynach tych składowane są, następujące materiały: nawozy sztuczne, gwoździe, druty itp.

Magazyny wysokiego składowania – znakomicie sprawdzają się w warunkach przemysłu maszynowego  w  zakładach  montażowych,   gdzie  nomenklatura przechowywanych materiałów liczy niejednokrotnie kilkanaście tysięcy pozycji. Występują jako magazyny zamknięte, zmechanizowane lub zautomatyzowane w postaci wysokiej (współcześnie ok. 30 m) jednokondygnacyjnej hali. Są najczęściej wyposażone w zautomatyzowane manipulatory sterowane komputerowo. Mogą one pracować w cyklu automatycznym tub półautomatycznym. Należy zaznaczyć że budowle magazynowe wysokiego składowania są bardzo kapitałochłonnym składnikiem infrastruktury technicznej i logistyki. Koszt budowy i wyposażenia magazynu wysokiego składowania jest blisko pięciokrotnie wyższy od kosztu budowy i wyposażenia magazynu niskiego składowania.

Magazyny specjalne – przeznaczone są do składowania określonego rodzaju towaru. Do tego typu magazynów zalicza się: zbiorniki stalowe naziemne i podziemne do magazynowania cieczy (materiałów pędnych, smoły, asfaltu itp.), silosy do przechowywania towarów sypkich (np. zbóż, cementu itp.), spichlerze.

Techniczne wyposażenie magazynów – jest istotnym składnikiem infrastruktury procesów logistycznych aktywnie wpływających na szybkość przepływu materiałów, wydajność procesów manipulacyjnych, maszyn i urządzeń transportowych. Techniczne wyposażenie urządzeń transportowych uzależnione jest od:

  • wielkości i funkcji jaką spełnia magazyn
  • rodzaju magazynowanych zapasów oraz ich podatności transportowej i magazynowej
  • rodzaju opakowania – formy lub stosowanych jednostek ładunkowych
  • metod składowania
  • sposobu przemieszczania materiałów
  • sposobu i rodzaju przeprowadzanych zabiegów konserwacyjnych
  • rodzaju zabezpieczeń, np. przed  uszkodzeniami  ładunku, przeciwpożarowych itp.

W zależności od potrzeb techniczne wyposażenie magazynu może być konstrukcyjnie proste lub skomplikowane, może być przeznaczone dla magazynów niezależnie od ich rodzaju lub też dla magazynów otwartych oraz magazynów zamkniętych.

Do technicznego wyposażenia magazynów zalicza się:

1.            maszyny i urządzenia transportowe:

  • wózki jezdniowe
  • dźwignice
  • przenośniki
  • w magazynach otwartych: legary, klamry, podstawki, stojaki itp.
  • w magazynach zamkniętych: regały o różnej konstrukcji, podstawki, stojaki
  • urządzenia ułatwiające załadunek środków transportowych: rampy, pomosty ładunkowe, pomosty wyrównawcze, rampy ruchome itp.
  • urządzenia pomocnicze do składowania i manipulacji, np. palety, paletyzery, nadstawki palet, pojemniki, foliomaty, jarzma, kontenery, urządzenia do mocowania ładunków itp.
  • urządzenia kontrolno-pomiarowe do określania ilości i jakości magazynowych zapasów (urządzenia ważące – wagi określające w sposób dokładny masę produktu; urządzenia wskaźnikowe, dozowniki – określają, w sposób przybliżony masę lub objętość ciał)

Logistyka info cz.1

W krajach rozwiniętych już od dawna magazyn traktuje się jako ważne ogniwo w łańcuchach dostaw. W Polsce gospodarka magazynowa stanowi nadal obszar mało doceniany i w wielu przedsiębiorstwach znacznie odbiega od światowych standardów, wymagając udoskonalenia. Logistyka staje się podstawowym instrumentem racjonalizacji mało sprawnych procesów magazynowania i zarządzania zapasami. „Logistyka w gospodarce magazynowej pojmowana jest jako narzędzie kompleksowego kształtowania przepływu materiałów i informacji w czasie i przestrzeni.”.

Logistyka w gospodarce magazynowej umożliwia elastyczne zaspokajanie potrzeb odbiorców i ciągłe obniżanie kosztów magazynowania. Wszystko służy temu aby wytworzony towar był dowieziony do odbiorcy i zaoferowany mu zgodnie z jego oczekiwaniami we właściwej ilości i jakości, we właściwym miejscu i czasie. Związane z tym wymagania logistyki nakładają na magazyn takie zadania, jak:

  • integracja rynku materiałów i informacji oraz terminowość i kompleksowość realizacji usług
  • minimalizacja wielkości zapasów i wysoka przepustowość
  • wysoka elastyczność działania i dostaw oraz minimalizacja cyklu realizacji zamówienia
  • stosowanie zintegrowanych z dostawcą i odbiorcą systemów informatycznych
  • oszczędność kosztów przez sprawne działania synergetyczne.

 

Logistyczne podejście do zadań gospodarki magazynowej wymaga przestrzegania jednej z podstawowych zasad logistyki – „myślenia o całości”, czyli myślenia systemowego.  Z tego wynika, że przy organizacji gospodarki magazynowej należy uwzględnić problemy dostaw materiałowych, sposoby transportu, magazynowania, rodzaje opakowań itp.

System magazynowania i obsługi zapasów

W literaturze przedmiotu przez pojęcie magazynowania rozumiemy usługę logistyczną, określoną co do postaci, ilości i jakości oraz czasu, zgodnie z oczekiwaniami klienta.  Z kolei system magazynowania i obsługi zapasów to skoordynowana w czasie i przestrzeni działalność, polegająca na gromadzeniu, przechowywaniu i obsłudze zapasów, prowadzona z wykorzystaniem magazynów wraz z ich infrastrukturą.

Magazyn – jednostka organizacyjno-funkcjonalna zajmująca się magazynowaniem dóbr materialnych (zapasów) czasowo wyłączonych z użycia, dysponująca wyodrębnioną na ten cel przestrzenią oraz środkami technicznymi przeznaczonymi dla ruchu zapasów, ich obsługi oraz stanu zapasów.

Najważniejszą funkcją magazynu jest utrzymanie i obsługa zapasów w celu zapewnienia ich dostępności wszystkim uprawnionym uczestnikom procesu logistycznego. Wymaga to zapewnienia odpowiedniej powierzchni magazynowej wraz z jej wyposażeniem i infrastrukturą.

Budowle magazynowe –  konstrukcje inżynierskie, przeznaczone do magazynowania zapasów, uwzględniającymi w maksymalnym stopniu (przy ich projektowaniu) podatność magazynową, zapasów. Budowle magazynowe cechuje duża różnorodność, a wynika ona z następujących przesłanek:

  • rodzaju towarów i ich podatności magazynowej
  • czasu magazynowania zapasów
  • rotacji zapasów w magazynie
  • stopnia ich przygotowania do zmechanizowanych manipulacji
  • mechanizacji i automatyzacji procesów magazynowych

Rozwój logistyki

Przyczyny rozwoju logistyki

Czynniki rozwoju logistyki:

  • Ukształtowanie się rynku konsumenta – podaż dóbr zaczela napotykac coraz czesciej bariery po stronie popytu.
  • Poszukiwanie metod wzrostu efektywności w procesach zaopatrzenia meterialowego i dystrybucji towarow
  • Możliwość wykorzystania doświadczenia logistyki wojskowej.
  • Rozwoj technologii komputerowych, wspomaganie zaopatrzenia i zbyt towarow.
  • Zróżnicowanie rynku ze względu na potrzeby klienta
  • Skrocenie cyklu zycia produktu – (prspieszony rozwoj techniki i technologii)
  • Umiędzynarodowienie i globalizacja.
  • Zlecanie szeregu działań firmom zewnętrznym. W celu obniżenia kosztow przepływu towarow.
  • Wzrost znaczenia aspektow ekologicznych – gospodarowanie odpadami.

 

Cele ligistyki:

 

Jest zapewnienie dostępności fizycznej.

Dostępność fizyczna w 3 wymiarach:

  • Czasowym
  • Przestrzennym
  • Efektywnościowym

 

 

Osluga logistyczna powinna sprawiać, ze dane produkty przy spełnianiu określonych warunkow powinny znaleźć się u klienta scisle wedlug jego oczekiwan.

Definicja ta okresla logistyke jako zapewnienie dostępu:

  1. Do właściwego produktu
  2. We właściwej ilości
  3. We właściwym stanie
  4. We właściwym miejscu
  5. We właściwym czasie
  6. Dla właściwego klienta
  7. Po właściwym koszcie

Podstawowe problemy logistyki:

  • Co?
  • Komu?
  • Jak?
  • Gdzie?
  • Kiedy?
  • Ile?

W jakich dziedzinach gospodarki logistyka znajduje zastosowanie?

 

Obszary aktywności Logistycznej:

  • Przedsiębiorstwa handlowe
  • Przemysłowe
  • Dystrybucyjne
  • Usługowe
  • Transportowe spedycyjne
  • Jednostki samorządu terytorialnego.

 

Działy przedsiębiorstwa korzystające z umiejetnosci logistycznych:

  • Dzial sprzedazy
  • Dzial prognozowania popytu
  • Dzial planowania produkcji
  • Dzial transportu wewnętrznego
  • Dzial planowania transportu
  • Dzial logistyki miejskiej i usług infrastruktury
  • Dzial gospodarki odpadami

 

 

Zadania jakie może wykonywac logistyk:

  • Dokonywanie zakupów
  • Monitiriwanie zamówień
  • Inwentaryzacja materiałów i produktow
  • Nadzorowanie dostaw
  • Negocjowanie warunkow dostaw
  • Koordynacja przepływu surowcow w przedsiębiorstwie
  • Prowadzenie procesu reklamacji
  • Optymalizacja produkcji.
  • Planowanie kosztow transportu
  • Kalkulacja kosztow logistycznych

 

Umiejetnosci jakie powinien posiadac logistyk:

  • Umiejętności organizacyjne
  • Umiejętności planistyczne
  • Radzenie sobie z pracą pod presją pracy.
  • Umiejętności analityczne
  • Obsluga komputera, prawo jazdy kat. B.
  • Znajomość jezyka obcego.

 

Umiejetnosci ponadzawodowe:

  • Umiejętność pracy w zespole
  • Zdolność komunikowania się.
  • Planowania pracy wlasnej
  • Dochodzenia do kompromisu
  • Samodzielność
  • Zarzadzanie czasem wlasnym
  • Optymizm, dynamizm
  • Mobilność
  • Odpowiedzialność
  • Umiejsetnosc krytycznego myslenia.

 

Kazde przesiebiorstwo, kazda organizacje należy postrzegac jako system.

Logistyczna obsługa klienta

Termin logistycznej obsługi klienta

  • Określone działania  związane z realizacją zamówień i dostaw rozpoczynających się z chwilą złożenia zamówienia, kończące się w momencie dostarczenia towaru.
  • Są to określone, zdeklarowane i utrzymywane poziomy obsługi. W tym wypadku mowa o standardach (normach) obsługi zgodnymi z wymaganiami klientów
  • Określona filozofia działania przedsiębiorstwa- przedsiębiorstwo przyjmuje orientację na klienta i stosuje ją jako naczelną zasadę w działaniach niezależnie od przyjętych narzędzi w codziennych działaniach
  • Koncepcja związana z zastosowaniem i dekompozycją elementów logistyki – mix i marketingu – mix w danym przedsiębiorstwie

 

Definicja logistycznej obsługi klienta:

  1. Zdolność systemu logistycznego firmy do zaspokajania potrzeb klientów pod względem czasu dostawy, niezawodności, komunikacji wygody
  2. Systemy rozwiązań zapewniający klientowi satysfakcjonujące relacje między czasem złożenia zamówienia i czasem otrzymania produktu
  3. System rozwiązań w jaki zapewnia się ciągłość powiązań momentem złożenia zamówienia i czasem, w którym dostarczono produkt klientowi ( aby zapewnić satysfakcję w krótkim okresie)

Logistyka zaopatrzenia

Procesy zaopatrzenia (zakupów) stanowią tę fazę procesów logistycznych, która zapewnia przedsiębiorstwo zasilenie w dobra rzeczowe, niezbędne do wykonania zadań (np. surowce, materiały, itp.). W wyniku tych procesów wspomniane dobra przepływają od dostawców działających na rynku materiałowym do magazynów zaopatrzeniowych przedsiębiorstwa produkcyjnego.

 

Zaopatrzenie to całokształt rozwiązań systemowych, dotyczących optymalnego, racjonalnego zaspokajania potrzeb zasileniowych odbiorców w zakresie dóbr ekonomicznych (surowców, środków, materiałów) koniecznych im do skutecznego i efektywnego realizowania funkcji celu (produkcji, użytkowania, eksploatacji).

 

Logistyka zaopatrzenia może być definiowana jako:

  • dyscyplina wiedzy, która poprzez badanie, formułowanie zadań, instrumenty regulacji oraz właściwe logistyce rozwiązania systemowe, zapewnia osiągnięcie i utrzymanie wymaganego poziomu zdolności i gotowości (klientów, konsumentów) do racjonalnego gospodarowania dobrami ekonomicznymi podczas realizowania właściwych zadań
  • podsystem systemu logistyki, który realizuje przypisany mu poprzez logistykę funkcje zaopatrzenia innych podsystemów w łańcuchu logistycznym.

 

Logistyka w sferze zaopatrzenia integruje proces kierowania przepływem materiałów w przedsiębiorstwie, aż po sprzedaż wyrobu finalnego. Integracja ta sprawdza się przede wszystkim do synchronizowania dostaw, dzięki którym surowce, materiały lub części do montażu wyrobów gotowych dostarczone są w odpowiednim momencie oraz aby ich zapas był zgromadzony w ściśle określonym miejscu. Ponadto kolejne partie surowców, materiałów lub części powinny być dostarczone do zakładu dokładnie w określonych harmonogramem terminach.

 

Gospodarka zaopatrzeniowa ze względu na swój charakter wymaga wykroczenia swoim zasięgiem poza przedsiębiorstwo, gdyż niektóre sytuacje np. negocjacje z dostawcami nie pozwalają podejmować decyzji wewnątrz firmy. Niezbędna jest również ścisła współpraca między dostawcami a odbiorcami, dzięki czemu w maksymalnym stopniu zostaje wyeliminowane ryzyko nieuczciwości którejś ze stron. Jest to szczególnie istotne przy braku magazynowania surowców i materiałów, gdyż używając ich bezpośrednio do produkcji nie ma czasu, żeby sprawdzić ich jakość.

 

Organizując proces zaopatrzenia należy odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

  • produkcja własna czy zakup pytanie to wiąże się z ustaleniem zakresu stałych powiązań kooperacji biernej
  • ile kupować co wiąże się z planowaniem potrzeb materiałowych i sterowaniem zapasami
  • kiedy kupować odnosi się do organizacji dostaw w powiązaniu z potrzebami produkcji i informacjami płynącymi ze stosownych metod (modeli sterowania zapasami)
  • gdzie kupować co wiąże się z wyborem źródeł zakupów i dostawców

Transport ponadgabarytowy

Międzynarodowy transport ponadgabarytowy jest zagadnieniem bardzo interesującym, ale skomplikowanym. Planowanie trasy, odpowiedni dobór pojazdów czy mocowanie  ładunku to tylko niektóre z zadańoperatorów logistycznych przy przewozach  ładunków nienormatywnych. Nie bez powodu jako przykład autor wybrał transport  łopat wirnika elektrowni wiatrowej. W dobie wysokiego zużycia paliw kopalnianych i obaw przed ich wyczerpaniem, coraz większe znaczenie mają odnawialne  źródła energii. Chodzi głównie o redukcjęemisji dwutlenku węgla, metanu czy tlenku azotu, a więc gazów powodujących efekt cieplarniany. Farmy wiatrowe sądobrym przykładem wykorzystania sił natury do produkcji energii. W Polsce branża ta przeżywa prawdziwy rozkwit. Daleko nam do światowych liderów w wykorzystaniu wiatru do zaopatrywania gospodarstw domowych w energięelektryczną, jednak wydaje sięcoraz więcej pozwoleń na budowęturbin wiatrowych. Stąd teżwłaśnie powstaje coraz większe zapotrzebowanie na ponadgabarytowe przewozy. By zapoznć się z tematem zapraszam do przeczytania pracy M. Wieland pt. MIĘDZYNARODOWY TRANSPORT PONADGABARYTOWY NA PRZYKŁADZIE ELEMENTÓW ELEKTROWNI WIATROWYCH. (Jest dostępny w internecie w formacie pdf. Chciałem wrzucić go na serwer blog.pl ale plik był za duży.) Struktura pracy jest następująca. Pierwszy rozdział zaznajamia czytelnika z pojęciem farm wiatrowych. Przedstawia krótkąhistorię, budowęi przykłady wykorzystania elektrowni wiatrowych. Rozdział2 precyzuje teoretyczne ujęcie przewozów ponadgabarytowych. Obejmuje podstawowe pojęcia, klasyfikację pojazdów wykorzystywanych w transporcie specjalnym, jak i spis aktów prawnych z objaśnieniem, w którym znajdująsięposzczególne aspekty omawianych przewozów. W rozdziale 3 przedstawiono firmęUniversal Transport. Dzięki kontaktowi z szefem projektów w tym przedsiębiorstwie możliwe było uzyskanie precyzyjnych informacji obrazujących i uściślających niniejsze zagadnienie. Ostatni, czwarty rozdział przedstawia praktyczną egzemplifikację ponadgabarytowego przewozu. Ukazuje wykonany w okresie od kwietnia do września 2008 roku transport 51  łopat wirnika z polskiej miejscowości Ustroń(woj.  śląskie) do okolic stolicy Estonii – Tallina. Zawiera zestawienie najważniejszych elementów planowania przejazdu, jak również dokładny opis ładunku i schematyczne przedstawienie etapów trasy. Pracę uzupełniają liczne fotografie. Autor uznał,  że sąone cenne dla przedstawienia poszczególnych aspektów omawianego zagadnienia. Na koniec chciałbym napisać coś z innej beczki. Jak pewnie wielu zobaczyło na w blogrollu jest link do strony metransport. Bloga prowadzę od grudnia i nigdy wcześniej nie reklamowałem się w żadnym artykule. Myślę, że mam prawo to dziś zrobić. Zapraszam na transport Wrocław  i odsyłam Was na linka gdzie poczytacie co nie co o nas.

Transport lotniczy

Transport lotniczy

Zalety:

  • Największa prędkość podróżna;
  • Najwyższe bezpieczeństwo przewozowe;
  • Wysoka punktualność i rytmiczność transportu

Wady:

  • Mała podatność transportowa (wybrane ładunki);
  • Największy koszt usług transportowych;
  • Duża wrażliwość na warunki klimatyczne;
  • Konieczność korzystania z innych gałęzi transportu.

 

Infrastruktura transportu lotniczego

Punktowa: lądowiska, lotniska, porty lotnicze
i międzynarodowe porty lotnicze;

Liniowa: drogi lotnicze.

Często spotykany jest pogląd, że transport lotniczy nie posiada infrastruktury liniowej. Wynika to z istoty środowiska funkcjonowania tej gałęzi transportu – przestrzeni powietrznej. Przestrzeń ta jest głównym elementem infrastruktury liniowej, jednak nabiera ona cech infrastrukturalnych dopiero po zainstalowaniu na ziemi odpowiednich urządzeń prowadzenia, nadzoru i kontroli ruchu lotniczego. Urządzenia te, obiekty naziemne kontroli ruchu naziemnego mają w sensie technicznym charakter punktowy (radary, radiostacje komunikacyjne, radiostacje nawigacyjne), służą jednak do zabezpieczenia ruchu samolotów na odcinkach pomiędzy punktami infrastrukturalnymi – lotniskami.

 

 

 

 

Infrastruktura liniowa transportu lotniczego

  • Drogi lotnicze: wycinki przestrzeni powietrznej
    o szerokości 10 NM (Nautical Miles – mil morskich) jako drogi krajowe i 20 NM jako drogi międzynarodowe oraz wysokości 900-12000m STD (standardowe nastawienie wysokościomierza).
  • Rejony kontrolowane lotnisk: przestrzenie wokół lotnisk o promieniu kilkudziesięciu kilometrów,
    w których łączność i kierowanie ruchem przejmują lotniskowe organa kierowania ruchem. Stanowią one element łączący infrastrukturę liniową lotnictwa z infrastrukturą punktową.

Problematyka infrastruktury liniowej i punktowej transportu lotniczego stanowi z przyczyn technicznych idealny, niemal modelowy przykład ilustrujący zależność środków transportu od elementów infrastruktury.

O ile bowiem w innych gałęziach transportu,
w ekstremalnych sytuacjach awaryjnych, możliwe jest przyjęcie i obsługa środka transportowego poza wyznaczonymi i odpowiednio przygotowanymi punktami transportowymi (portami, stacjami, przystankami), o tyle w transporcie lotniczym,
z uwagi na specyfikę techniczną tej gałęzi, jest to praktycznie niewykonalne.

 

Infrastruktura punktowa transportu lotniczego

Lotnisko: wydzielona na lądzie lub wodzie powierzchnia wraz z przynależnymi do niej obiektami budowlanymi, urządzeniami i wyposażeniem, przeznaczona w całości lub w części do przylotów, odlotów i manewrowania statkami powietrznymi. Nazwa „port lotniczy” występuje w kontekście operacji ekonomicznych i handlowych przewozów lotniczych.

Międzynarodowy port lotniczy: port lotniczy
o wyznaczonym przez państwo miejscu położenia, służący lądowaniom i startom w międzynarodowym ruchu powietrznym, z tym że w obrębie tego portu dokonuje się czynności wynikających z przepisów celnych, imigracyjnych, ochrony zdrowia publicznego, kwarantanny oraz innych formalności tego typu.

 

Funkcje transportowe portów lotniczych jako punktów transportowych: gałęziowa

Funkcja gałęziowa: port lotniczy, podobnie jak stacje, porty, przystanki innych gałęzi transportu, odgrywa rolę stacji czy przystanku dla głównego (gałęziowego) środka transportu.

Całokształt tej funkcji sprowadza się do gestii ruchowej punktu w stosunku do swego głównego środka transportu.

Gestia ruchowa to ogół czynności i kompetencji mających na celu sprawne, bezpieczne przyjęcie środka transportowego w obręb stacji, sprowadzenie go do przeładunku, a po jego zakończeniu wyekspediowanie środka poza stację. W skład tych czynności wchodzą:

  • Czuwanie nad bezpieczeństwem ruchu w obrębie stacji;
  • Wyznaczanie miejsc przeładunku;
  • Kontrola przestrzegania wszelkich przepisów na terenie punktu (stacji).

 

Gestia ruchowa, czyli odpowiedzialność za czynności ruchowe zasadniczego środka transportowego, spełniana jest przez zawiadowcę lotniska niekomunikacyjnego i zespół instytucji kierowania ruchem lotniczym na lotniskach komunikacyjnych.

Dodatkowo, gestia ruchowa obejmuje także inne funkcje związane z techniczną obsługą środka transportu, takie jak: zaopatrywanie w paliwo, przeglądy, remonty, konserwacja.

Obsługa samolotów przez port lotniczy jest bardzo szeroka i pełna. W dużych portach znajdują się często warsztaty naprawcze, magazyny części zamiennych, wykwalifikowane fabryczne ekipy remontowe.

Wymogi bezpieczeństwa i płynności dużego ruchu lotniczego w przestrzeni trójwymiarowej spowodowały podział gestii ruchowej pomiędzy trzy zasadnicze rodzaje organów kierujących bezpośrednio ruchem lotniczym:

  • Kontrola obszaru: kieruje ruchem lotniczym na obszarze całego państwa lub jego części;
  • Kontrola zbliżenia: zajmuje się ruchem samolotów poruszających się w obrębie Rejonu Kontrolowanego Lotniska;
  • Kontrola lotniska: zajmuje się ruchem w obrębie Strefy Kontrolowanej Lotniska.

 

Funkcje transportowe portów lotniczych jako punktów transportowych: międzygałęziowa

Funkcja międzygałęziowa: port lotniczy (punkt transportowy) spełnia rolę węzła transportowego (inna nazwa to funkcja stacja-stacja).

Funkcja ta ma cechy ekonomiczne i występują tu czynności mające na celu obsługę zetknięcia się głównego i dowozowo-odwozowych środków transportu, oraz obsługę przedmiotów przewozu – pasażerów
i ładunków.

Funkcja wynika z konieczności stosowania innych gałęzi transportu w celu uzupełnienia usług transportu lotniczego, a to wymaga koordynacji ruchu lotniczego z pozostałymi rodzajami transportu.

Funkcja wyraża się jak największym dostosowaniem transportu lotniczego do potrzeb przewozowych, skoordynowania z nimi liczby i częstotliwości odlotów i przylotów.

Funkcję sprawują przedsiębiorstwa transportu lotniczego, spedytorzy, biura podróży, biura wycieczkowe lub inne różnorodne instytucje pośredniczące.

 

Cechy infrastruktury transportu lotniczego:

  • Wysoka majątkochłonność i kapitałochłonność;
  • Niepodzielność techniczna i ekonomiczna;
  • Wielofunkcyjność (wielozadaniowość);
  • Przewaga kosztów stałych nad zmiennymi;
  • Długi okres projektowania, budowy i eksploatacji;
  • Immobilność przestrzenna i funkcjonalna.

 

Klasyfikacja polskich portów lotniczych:

  • Międzynarodowe

Porty przylotowe i odlotowe dla rozkładowych
i nierozkładowych lotów zagranicznych i zapewniają im pełną obsługę inspekcyjną, celną i imigracyjną oraz umożliwiają kontakt z lokalnymi władzami.

  • Regionalne

Duże jednostki zdolne do obsłużenia rozkładowych
i nierozkładowych lotów w komunikacji krajowej
i nierozkładowych w regionalnej komunikacji międzynarodowej. Dodatkowe usługi: loty dyspozycyjne, lokalne operacje prywatnych statków przewozowych, lotnicze przewozy towarowe (cargo), ograniczone loty międzynarodowe wymagające wcześniejszej notyfikacji. Mogą służyć jako porty zapasowe (rezerwowe) dla lotnisk międzynarodowych.

 

Klasyfikacja polskich portów lotniczych:

  • Drugorzędne

Służą obsłudze małego przemysłu, ruchu turystycznego
i centrów handlowych. Dostęp do lotniska mają statki powietrzne obsługujące małą komunikację, dyspozycyjne, obsługujące ludzi biznesu i prywatne. Na ogół nie obsługują lotów rozkładowych. Wyposażone są
w drogę startową utwardzoną.

  • Lotnictwa ogólnego

Stanowią teren operacji nierozkładowych lotów lotnictwa ogólnego i miejsce dla przymusowych lądowań statków powietrznych lotnictwa ogólnego, szkolenia i działalności sportowej. Nie mają utwardzonych dróg startowych.

 

W Polsce zlokalizowanych jest około 110 lotnisk
i portów lotniczych jako obiektów punktowych infrastruktury lotniczej i kilkadziesiąt obiektów infrastruktury liniowej.

Transport lotniczy jest obecnie najszybciej rozwijającą się gałęzią transportu.

Najintensywniej jest wykorzystywany w relacjach Europa – Ameryka Północna – Azja Wschodnia.

Pozwala na utrzymanie komunikacji w rejonach słabo zaludnionych i trudnodostępnych jak: Alaska, Kanada, Rosja, Australia, Amazonia.

Największe porty lotnicze to: Atlanta, Dallas, Nowy Jork, Frankfurt, Londyn, Tokio, Bangkok, Chicago. W Polsce: Warszawa Okęcie ze statusem międzynarodowego portu kontynentalnego.

Transport morski cz2

Podstawowe znaczenie dla żeglugi morskiej mają międzykontynentalne szlaki oceaniczne, służące światowej wymianie towarowej między głównymi ośrodkami wydobycia surowców oraz głównymi ośrodkami ich przetwórstwa i konsumpcji.

Morskie przewozy pasażerskie nie odgrywają istotnej roli
w międzykontynentalnej żegludze oceanicznej; ruch pasażerski odbywa się głównie na szlakach prowadzących przez morza przybrzeżne
i śródziemne (koncentracja na Morzu Bałtyckim, Północnym, Śródziemnym).

Ponad 75% handlu światowego obsługuje żegluga morska przez co ma największe znaczenie w międzynarodowych przewozach towarów na wielką skalę;

60% światowego handlu morskiego koncentruje się na szlakach żeglugowych łączących wysoko rozwinięte kraje Ameryki Północnej, Europy
i Azji Południowo-Wschodniej.

Ponad 20% wszystkich towarów przewożonych transportem morskim na świecie przeładowuje się w Europie na Morzu Północnym (strefa od Hawru do Hamburga).

Niemal połowa ładunków przewożonych drogą morską przypada na ropę naftową i produkty ropopochodne, co wynika z ogromnego zapotrzebowania świata na surowce energetyczne
i dużych dysproporcji ich naturalnego rozmieszczenia w złożach surowcowych.

Transport morski przewozi ogromne masy innych surowców naturalnych: węgla, koksu, rud żelaza
i innych metali oraz pozostałe ładunki masowe, głównie surowce i produkty chemiczne.

Ważną pozycję zajmują pasze, zboża i różne produkty żywnościowe oraz wyroby przemysłu hutniczego, konstrukcje stalowe.

Coraz większą rolę w transporcie morskim odgrywa przewóz drobnicy w standardowych jednostkach ładunkowych (kontenerach), które spowodowały rewolucję zarówno w technologii transportu morskiego, jak też w infrastrukturze portowej (terminale kontenerowe) oraz konstrukcjach okrętowych (kontenerowce).

W ostatnich latach nastąpił wzrost znaczenia szlaków komunikacji morskiej na morzach przybrzeżnych i śródziemnych. Wynika to z:

  • Postępującej integracji krajów położonych wokół mórz śródziemnych,
  • Dążenia do zmniejszania uciążliwości połączeń transportowych;

Transport morski jest najmniej uciążliwy dla środowiska naturalnego – tendencja do zastępowania w miarę możliwości szlaków lądowych szlakami morskimi.

Transport morski

  • 1.      Transport morski to przewóz towarów lub pasażerów po naturalnych morskich szlakach żeglugowych realizowany między portami morskimi za pomocą środków transportowych, czyli statków.
  • 2.      Ze względu na rejon pływania transport morski dzielony jest na:
  • żeglugę krajową – podróże po morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym;
  • żeglugę przybrzeżną – każdy kraj ma swoją definicję
    i obszar tej żeglugi (w Polsce to podróże po Morzu Bałtyckim do 8° długości geograficznej wschodniej);
  • żeglugę międzynarodową – podróże po obszarach morskich innych niż wymienione powyżej, zwaną też żeglugą wielką.
  1. 3.      Zalety:
  • Zdolność do przewozów masowych;
  • Największa podatność przewozowa (możliwość przewozu wszelkiego rodzaju ładunków);
  • Nieograniczony światowy zasięg;
  • Silna degresja kosztów jednostkowych (niskie koszty transportu).
  1. 4.      Wady:
  • Mała prędkość eksploatacyjna;
  • Długi czas transportu i niska punktualność;
  • Wrażliwość na warunki klimatyczne;
  • Konieczność korzystania z innych gałęzi transportu.